Τετάρτη, Ιουλίου 30, 2014

Φορτωτική

Αυτές τις μέρες μετακομίζω από το πατρικό μου στο κοινό μας διαμέρισμα με τη Μπρέντα.

Βαριέμαι τρελά τη διαδικασία του πακεταρίσματος, αλλά δεν έχω και επιλογή.

Σήμερα έκανα άνω-κάτω το δωμάτιο ξεσκαρτάροντας διάφορα πράγματα που δεν χρειάζομαι και κάπου εκεί, στην ανασκαφή, τι βρήκα άραγε; Τα παλιά μου ημερολόγια!

Όπως έχω ξαναπεί κρατώ ημερολόγιο από το 1995. Πριν βγουν τα μπλογκς έγραφα ανελλιπώς, σχεδόν κάθε μέρα. Τώρα πια γράφω ελάχιστα, αλλά όταν το κάνω δεν συμμαζεύομαι.

Δεν φαντάζεσαι τι άκουσα κατά καιρούς γι αυτό μου το συνήθειο. Ότι είναι κοριτσίστικο, ότι δεν με βοηθά να πάω μπροστά, ότι ανακυκλώνει αρρωστημένα συναισθήματα και με αναχαιτίζει από το να ξεπεράσω καταστάσεις. Ό, τι θέλεις άκουσα.

Προ ολίγου παράτησα το πακετάρισμα και απορροφήθηκα σε αυτά που έγραφα το 2009. Προφήτης να ήμουν, θα είχα κι έλεος! Δεν έπεσα έξω σε τίποτα από όσα συμβαίνουν στη ζωή μου σήμερα. Οι συμπεριφορές των γύρω μου ακριβώς όπως τις είχα προβλέψει. Οι μεταλλάξεις των πάντων, προβλέψιμες στο επ’ άκρον, η αποκάλυψη των πραγματικών τους προσώπων… Όλα όπως τα είχα προβλέψει!

Μπορεί και γι αυτό να μην χώνεψε ποτέ κανείς αυτό μου το συνήθειο. Γιατί ήξεραν ότι η αλήθεια αργά ή γρήγορα φανερώνεται. Και τα γραπτά μένουν.

Για να μην κλείσω την ανάρτηση έτσι πικρά, όμως, να σου πω ότι μεταξύ άλλων διάβασα και το πρώτο κείμενο που είχα γράψει για τη Μπρέντα. Από το «συμπαθώ αυτό το κορίτσι γιατί ακούμε την ίδια μουσική» έως το «αποφασίσαμε να μείνουμε μαζί» μια διαδρομή απίστευτη. Μία ζωή από μόνη της.


Είναι συγκλονιστικό πράμα το ημερολόγιο. Να το επιχειρήσετε όσοι γράφετε. Θα εκπλαγείτε από το πώς κάποια πράγματα φωνάζουν από μακριά αλλά εθελοτυφλούμε γιατί δεν είμαστε δυνατοί να τα αντέξουμε και πως η διαίσθησή μας βγαίνει πάντα αληθινή στο τέλος. 

9 σχόλια:

Moonlight είπε...

Έκαμνα το παλιά, μετά επέτασσα τα όταν έπρεπε να ξεφορτωθώ κάποια πράματα από τη ζωή μου, ήταν πάντα το τελευταίο κομμάτι.
Και έχεις δίκιο γιατί άπειρα πράματα τελικά τα έλεγα από νωρίς με κάθε ειλικρίνια στον εαυτό μου, και τελικά όντως είχα δίκαιο και φαινόταν καιρό μετά. Κι ακόμα ήμουν μωρό. Φαντάσου τώρα.
Αλλά προς το τέλος είχα καταλήξει να γράφω πολύ λιτά. Έγινε το τάδε. Happy. Not so happy για το δείνα. Και τότε σταμάτησα.

Συνέχισε να γράφεις για σένα, έστω και πιο αραιά, άμα σου κάνει εσένα καλό, δεν σε ενδιαφέρει τι λένε.

Ανώνυμος είπε...

Χρίστο μου! Και εγώ έγραφα ημερολόγιο όταν ήμουν έφηβη. Διαβάζοντας τώρα το ημερολόγιό μου αντιλαμβάνομαι πόσο ξεκάθαρη σκέψη είχα τότε.
Ντορέττα

ruth_less είπε...

Έγραφα κι εγώ ημερολόγιο από την πρώτη Γυμνασίου μέχρι την έκτη (δεν υπήρχε ο διαχωρισμός σε λύκεια τότε).
Τα έχω ακόμα. Κάποια στιγμή θέλω να τα ξαναδιαβάσω.
Να δούμε τι θα ανακαλύψω εκ των υστέρων!

Καλή νέα αρχή στη συγκατοίκηση. Πολλά σημαντικό βήμα σε μια σχέση.

Ανώνυμος είπε...

δεν γραφω ημερολογια...καποτε μου ειπαν οτι κρατω πισινη οταν γνωριζω ανθρώπους και αυτο δεν με αφήνει να με πλησιασουν ευκολα...δεν απαντησα ομως οτι οσους αφήσω να με πλησιασουν σημαινει οτι περασαν αρκετα τεστ!!! αυτος που το πε, επιβεβαιωθηκα στο γιατι κρατησα πισινη, αφου ειναι της προσκαιρης παρεας, του οσο σε εχω αναγκη σε κανω παρεα και μετα παμε παρακατω κλπ...σπανια με εκπλησσουν οι ανθρωποι δυσαρεστα η ευχαριστα, γιατι καταλαβαινω τι μπορω να περιμενω...
κωνσταντινος

Mana είπε...

Ημερολόγιο μετά το μπλογκ? σαν πισωγύρισμα μοιάζει να αφήνεις το κινητό τηλέφωνο και να χρησιμοποιείς μόνο το σταθερό :)

Ανώνυμος είπε...

Δεν έγραφα ημερολόγιο αλλά έγραφα σε κόλλες διάσπαρτα ή και στον υπολογιστή κατά τακτά χρονικά διαστήματα ότι μου έκοβε. Είαι ωραίο να τα βρίσκεις και να τα διαβάζεις. Καλή Αρχή με την Μπρεντούλα σου. Πολλά φιλιά και στους δύο

Joy Tears είπε...

Έγραφα ημερολόγιο στον υπολογιστή από την τρίτη γυμνασίου. Του είχα και password επειδή καθόταν κι ο αδερφός μου στον υπολογιστή. Σταμάτησα μετά από λίγα χρόνια όταν ο αδερφός μου διέλυσε τον υπολογιστή κάνοντας format και χάθηκαν όλα! Το είχα ονόμασει my misery (εφηβικά προβλήματα!!)! Μετά από χρόνια ξανάγραψα ημερολόγιο σε κάτι παιδικά λευκώματα από αυτά με τις κόλλες που μυρίζουν. Δεν ξέρω πού χάθηκαν αυτά, όταν πάω στο πατρικό μου θα τα ψάξω! Τι μου θύμισες! :)

Mia Petra είπε...

Με το καλό το νέο ξεκίνημα της κοινής σας ζωής (συγκατοίκησης)! Πολλά φιλούθκια και στους δυο σας :))

bulby είπε...

#hipster101 =]