Παρασκευή, Αυγούστου 17, 2007

Πού Έβαλα τα Χάπια μου;

Η ζωή μου τον τελευταίο καιρό υπάρχει και δεν υπάρχει. Γράφω μια πρόταση, πατάω το word count, γράφω άλλη μια, ξαναπατάω το word count. Με σημειωτόν άρχισε η κάθοδος μου στη Κύπρο. Την καθυστερώ. Ελπίζω πως ανάμεσα στην κάθε πρόταση που γράφω θα γίνει ένα θαύμα και θα γλιτώσω τον επαναπατρισμό.

Εντάξει, πείστηκα ότι μεγάλωσα και ότι πρέπει να επιστρέψω για να δουλέψω, να μπω στην περίοδο που το μόνο που προσδοκείς είναι τη σύνταξη και τη Δευτέρα Παρουσία. Αλλά, δεν το χωνεύω ρε γαμώ το, εδώ μου κάθεται! Όλα μου φταίνε! Όλα!

Το 2005 για μένα ήταν μαύρο-πίσσα-κατράμι. Το 2006 ήταν γκρίζο, ενώ το 2007 μέχρι στιγμής ήταν άσπρο του παραδείσου. Βάσει του μοτίβου, το 2008 θα είναι τουλάχιστον γκρίζο. Γκρρ! Και φυσικά το παραδείσιο άσπρο θα έρθει ξανά το 2011, sit-donkey-die!

Με κόβω να επιδίδομαι σε χιλιάδες ασχολίες τα απογεύματα προκειμένου να ξεχαστώ. Θα γραφτώ ξανά στα Ισπανικά, θα συνεχίσω γυμναστήριο, θέλω να συνεχίσω κολύμβηση, να αρχίσω τέννις, να μάθω να χορεύω σωστά ζεϊμπέκικο (για τους νταλκάδες που με περιμένουν...) και χίλια δυο. Και πάλι, θα πλήττω σε όρια κατάθλιψης!

Πφφφ...

Δεν θα γράψω άλλα γιατί θα πάρω φόρα και θα υπερβώ τα εσκαμμένα.

Έχω πρόβλημα. Και το φανερώνω. Φανερώστε τα κι’εσείς, μπας και ξορκιστούν. Ανέβασα και δυο ωραία βυζάκια, να μου φτιάξουν την διάθεση :)

Δεν υπάρχουν σχόλια: