Πέμπτη, Δεκεμβρίου 14, 2006

Κύμβαλον Αλαλάζον

Αφού όλα τα δοκίμασα, σήμερα έκανα και την υπέρβαση. Πήγα να ακούσω συμφωνική ορχήστρα στο δημαρχείο του Κάρντιφ. Η ορχήστρα και χορωδία του πανεπιστημίου παρουσίασε έργα του Σούμπερτ, και κάποιου άλλου που δεν συγκράτησα το όνομα. Πάντως Φοίβος δεν ήταν! Σωστά προβλέψατε, για γκόμενα τα έκανα όλα... Με πήρε τώρα ο πόνος του Σούμπερτ!
Δεν είναι πως δεν γουστάρω κλειδοκύμβαλο και βιόλα. Αλλά στην κατάσταση μου ήταν το κερασάκι στην τούρτα. Άσε, άσε...Να δούμε τι άλλο θα κάνουμε στη ζωή αυτή! Πάντως, για να λέμε και του στραβού το δίκαιο, χάρμα η χορωδία, όργιο η ορχήστρα. Σαν άγγελοι τραγουδούσαν οι άτιμοι. Ξεπρόβαλλε εν μέσω των δοξαριών των βιολιών και η ομορφούλα μου, έκανε το δικό μου το δοξάρι να παίζει παρτιτούρες του Πουτσίνι!
Πολλή κουλτούρα όμως. Πονοκεφάλιασα. Ήρθα σπίτι, έριξα δυο Πέγκες Ζήνα και στάνιαρα. Σήμερα έχω τις μαύρες μου. Μου επέστρεψαν πίσω μια εργασία, χάλια πήγε. Όλοι συνεννοημένοι είναι αυτές τις μέρες...

Δεν υπάρχουν σχόλια: